14.5.10

Πεζοδρόμια- Πεζόδρομοι - Πλατείες

4.1 Γενικές πρόνοιες


4.1.1 Όλα τα δημόσια πεζοδρόμια/ πεζόδρομοι/ πλατείες κ.α. πρέπει να κατασκευάζονται, ανακατασκευάζονται, επισκευάζονται και συντηρούνται με σκοπό να διασφαλίζεται:

• η συνεχής και ανεμπόδιστη κυκλοφορία των πεζών, ιδιαίτερα των ατόμων μειωμένης κινητικότητας, σε όλη την επιφάνειά τους

• η λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων προς αποφυγή κινδύνου πτώσης από ολίσθημα, παραπάτημα ή σκόνταμμα.

Ελεύθερη Ζώνη Όδευσης Πεζών

Οδηγός όδευσης τυφλών

Διάβαση πεζών


 
 
4.4.1 Υπάρχουν περίπου 3000 άτομα με οπτική αναπηρία στην Κύπρο, από τα οποία 5% είναι εντελώς τυφλοί και οι υπόλοιποι έχουν προβλήματα όρασης που κυμαίνονται ως ακολούθως:


• περιορισμένο οπτικό πεδίο – είναι σε θέση να δούν τα πλάγια ή πάνω και κάτω

• κάποια απώλεια της κεντρικής όρασης – περιορίζει την ικανότητα του ατόμου να βλέπει λεπτομέρειες
• οξεία μυωπία – βλέπουν τον κόσμο ως μια συνεχή θολούρα

• ανεξέλεγκτες ταλαντώσεις του ματιού - αδυναμία να δουν τα αντικείμενα με λεπτομέρεια

• τύφλωση τη νύχτα – που επιφέρει μια ευαισθησία στο φως και την τάση να είναι θαμπωμένοι από την αντηλιά και την αντανάκλαση.

 Τα άτομα με οπτική αναπηρία μετακινούνται είτε ανεξάρτητα είτε με τη βοήθεια μπαστουνιού. Μεταθέτοντας το μπαστούνι σε σχήμα τόξου, μπορούν να ανιχνεύουν το έδαφος μπροστά τους και να βαδίζουν με ασφάλεια. Σε κάποιες περιπτώσεις βαδίζουν ανιχνεύοντας το δάπεδο με το πέλμα.

 Η σήμανση δαπέδου πρέπει να είναι απλή, λογική και συνεπής. Αυτό θα επιτρέψει στους χρήστες να απομνημονεύουν, να προβλέπουν και να ερμηνεύουν τον περιβάλλοντα χώρο που χρησιμοποιούν τακτικά ή που αντιμετωπίζουν για πρώτη φορά.

Ο ΟΔΗΓΟΣ ΟΔΕΥΣΗΣ ΤΥΦΛΩΝ

4.4.2 Ο οδηγός όδευσης τυφλών είναι ειδική λωρίδα του δαπέδου, από πλάκες διαφορετικής υφής και χρώματος από το υπόλοιπο δάπεδο, που αποσκοπεί στην καθοδήγηση και ασφαλή διακίνηση των ατόμων με προβλήματα όρασης.

4.4.3 Ο οδηγός όδευσης τυφλών τοποθετείται σε πεζοδρόμια με πλάτος ίσο ή μεγαλύτερο των 2,80m και σε όλα τα πεζοδρόμια των εμπορικών δρόμων (αξόνων δραστηριοτήτων), ασχέτως του πλάτους των.

4.4.4 Το ελάχιστο πλάτος του οδηγού όδευσης τυφλών είναι 40cm και βρίσκεται πάντα εντός της ελεύθερης ζώνης όδευσης πεζών, από την πλευρά του δρόμου.

4.4.5 Για την κατασκευή του οδηγού όδευσης τυφλών χρησιμοποιούνται έγχρωμες ανάγλυφες πλάκες πεζοδρομίου με βάση τσιμέντο υψηλής αντοχής, πλευράς 30 έως 40cm και πάχος 3,5 έως 5cm όπως παρακάτω:

• Τύπου Α – ΟΔΗΓΟΣ: Ριγέ, με πλατιές και αραιές ρίγες, που τοποθετούνται παράλληλα με τον άξονα κίνησης για να κατευθύνουν τα άτομα με προβλήματα όρασης στην πορεία τους.


• Τύπου Β – ΚΙΝΔΥΝΟΣ: Φολιδωτές, με έντονες φολίδες, χρώματος πάντοτε κίτρινου, που τοποθετούνται σε πλάτος 80cm στα σημεία εξόδου της ράμπας ως προειδοποίηση για την είσοδο στο δρόμο.
• Τύπου Γ - ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: Ριγέ, με πυκνές και στενές ρίγες, κάθετα στην πορεία όδευσης ή στην αρχή και το τέλος κεκλιμένων επιπέδων (ραμπών).
4.4.6 Στα σημεία κάθετης αλλαγής πορείας, τρεις πλάκες (1,20m) πριν το σημείο στροφής, τοποθετούνται κάθετα στην πορεία, ως προειδοποίηση.
4.4.7 Οι πλάκες επισήμανσης όλων των τύπων, τοποθετούνται χωρίς αρμό μεταξύ τους, για να σχηματίζουν ενιαία επιφάνεια.
4.4.8 Eπιβάλλεται η επιλογή πλακών σε χρώματα σε έντονη αντίθεση με τις παρακείμενες επιφάνειες δαπέδου.

4.4.9 Να αποφεύγεται η τοποθέτηση εσχάρων κατά μήκος του οδηγού όδευσης τυφλών.

4.4.10 Όπου ο οδηγός όδευσης τυφλών συναντά υπηρεσίες (ΑΗΚ, ΑΤΗΚ κ.λπ.) η πλάκα να ενσωματώνεται σε ειδικό καπάκι για να μη διακόπτεται η συνοχή του.

4.4.11 Στις περιπτώσεις προσωρινών εμποδίων από έργα επί του πεζοδρομίου και εφόσον τα έργα γίνονται μέσα στην ελεύθερη ζώνη όδευσης πεζών, θα πρέπει:

• Να δημιουργείται μία νέα ελεύθερη ζώνη όδευσης πεζών, πλάτους τουλάχιστον 1,20m, σε παράπλευρη θέση, με αντίστοιχη σήμανση για τυφλούς, λωρίδα επισήμανσης κ.λπ., ώστε να εξασφαλίζεται η ασφαλής διακίνηση όλων των χρηστών του πεζοδρομίου

• Τα εμπόδια θα επισημαίνονται πάντα με συνεχές, δίχρωμο κιγκλίδωμα, βαμμένο σε έντονα χρώματα, που θα φωτίζεται κατά τις βραδινές ώρες, ώστε να είναι πάντα ορατό.

4.4.12 Τα πιο πάνω ισχύουν και στις περιπτώσεις υπαίθριων χώρων συνάθροισης κοινού.

4.4.13 Τα υφιστάμενα πεζοδρόμια, πλατείες και πεζόδρομοι πρέπει να προσαρμοστούν κατάλληλα για να ανταποκρίνονται στις πιο πάνω απαιτήσεις.
Διάβαση πεζών


4.5 Διάβαση πεζών



 


10.33 Η διάβαση πεζών πρέπει απαραίτητα να συνδέεται με τα πεζοδρόμια με ράμπα κλίσης 5-6% η οποία διαμορφώνεται σύμφωνα με τις υποδείξεις της αρμόδιας αρχής.

 

10.34 Στα σημεία καθόδου της ράμπας προς τη διάβαση πεζών:

- υπάρχει επιδαπέδια σήμανση με πλάκες Τύπου Γ- ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ για την καθοδική πορεία.

 

10.35 Στο χαμηλό, οριζόντιο τμήμα της διάβασης τοποθετούνται δύο σειρές (80cm) πλάκες Τύπου Α-ΟΔΗΓΟΣ, οι οποίες είναι πάντα παράλληλες προς τη διάβαση πεζών για να καθοδηγούν τα άτομα προς την κατεύθυνση της διάβασης.

 

10.36 Στα σημεία εξόδου προς τη διάβαση τοποθετείται σήμανση με φολιδωτές πλάκες Τύπου Β-ΚΙΝΔΥΝΟΣ, που προειδοποιεί για την έξοδο στη διάβαση.

 

10.37  Κατά μήκος της συνοριακής γραμμής με το ιδιωτικό πεζοδρόμιο, τόσο κατά τη βύθιση της ράμπας όσο και καθ’ όλη την οριζόντια επιφάνειά της στο επίπεδο του δρόμου, η υψομετρική διαφορά επισημαίνεται με λίνια χρώματος κίτρινου και πάσσαλους ανά 1,20m

 

εφόσον το πλάτος του πεζοδρομίου το επιτρέπει, τοποθετείται προστατευτικό κιγκλίδωμα.

 

10.38 Η υψομετρική διαφορά της ράμπας στο σημείο εξόδου/εισόδου από και προς τη διάβαση, να είναι μηδενική και να προβλέπονται εκατέρωθεν, εφόσον κρίνεται απαραίτητο για την απορροή των ομβρίων, χυτοσιδηρές εσχάρες καταστρώματος, με ράβδους εγκάρσιες (κάθετες ή λοξές) προς την κατεύθυνση της κυκλοφορίας ώστε να αποφεύγονται δυστυχήματα από τη διέλευση αμαξιδίων ή ποδηλάτων.

 

10.39 Απαιτείται η εγκατάσταση ειδικών μέσων σήμανσης και σηματοδότησης  για τη διευκόλυνση της κυκλοφορίας ατόμων μειωμένης κινητικότητας, συμπεριλαμβανομένης της ηχητικής προειδοποίησης των ατόμων με οπτική αναπηρία, λαμβάνοντας υπόψη τα πιο κάτω:

-        Ο πίνακας ελέγχου ρύθμισης των φωτεινών μέσων σήμανσης θα τοποθετείται πάντα στη δεξιά πλευρά (κοιτάζοντας προς το δρόμο) με το πάνω μέρος σε ύψος 1,40m από το επίπεδο του πεζοδρομίου.

-        Ο χρόνος αναμονής της φωτεινής σήμανσης πρέπει να είναι ικανοποιητικός για τα άτομα μειωμένης κινητικότητας.

 

10.40 Σε περιοχές με συχνή διακίνηση παιδιών, όπως σχολεία, ο πίνακας ελέγχου δεν πρέπει να βρίσκεται σε ύψος πέραν του 1,20m.

 

10.41 Σημαντικό επίσης, ο πίνακας ελέγχου ρύθμισης φωτεινών μέσων σήμανσης να έχει μεγάλο κουμπί που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί από άτομα με μειωμένη κίνηση στα χέρια.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου